Στη σημερινή εποχή της κρίσης και της οικονομικής  δυσπραγίας, μία σημαντική απειλή που αντιμετωπίζουν πολλοί οφειλέτες του δημοσίου, είναι η ποινική δίωξη για χρέη προς το δημόσιο (δημόσιο, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, επιχειρήσεις και τους οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα).

   Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειωθεί ότι, ο σχετικός νόμος ο οποίος αφορά στην ποινική δίωξη για χρέη προς το δημόσιο, τροποποιήθηκε πρόσφατα, αλλάζοντας τα ποσά για τα οποία προβλέπονται οι αντίστοιχες ποινές (αυξάνοντας το όριο του αξιόποινου) και καταργώντας  την αυτόφωρη διαδικασία.

   Συγκεκριμένα,  με το άρθρο 8 του ν.4337/2015 τροποποιήθηκαν τα ποσά που προβλέπονται για το αξιόποινο στην παρ. 1 του άρθρου 25 ν. 1882/1990 (όπως αυτό είχε τροποποιηθεί με το αρ. 20 ν.4321/2015). Κατά συνέπεια, παύει πλέον η ποινική δίωξη για χρέη προς το Δημόσιο έως 50.000 ευρώ.

Αναλυτικά:

  «1. Όποιος δεν καταβάλλει τα βεβαιωμένα στη Φορολογική Διοίκηση χρέη προς το Δημόσιο, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων (4) μηνών τιμωρείται με ποινή φυλάκισης:

      α) Ενός (1) τουλάχιστον έτους, εφόσον το συνολικό χρέος από κάθε αιτία, συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων μέχρι την ημερομηνία σύνταξης του πίνακα χρεών, υπερβαίνει το ποσό των εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ.

     β) Τριών (3) τουλάχιστον ετών, εφόσον το συνολικό χρέος, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην ανωτέρω περίπτωση α΄, υπερβαίνει το ποσό των διακοσίων χιλιάδων (200.000) ευρώ.

    Η ποινική δίωξη ασκείται ύστερα από αίτηση του Προϊσταμένου της ΔΟΥ ή των Ελεγκτικών Κέντρων ή του Τελωνείου προς τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών της έδρας τους, που συνοδεύεται υποχρεωτικά από πίνακα χρεών, συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων.

   Η πράξη μπορεί να κριθεί ατιμώρητη, εάν το ποσό που οφείλεται εξοφληθεί μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε οποιονδήποτε βαθμό.»

  Περαιτέρω, εάν οι αποφάσεις των ποινικών δικαστηρίων που εκδόθηκαν για ποσά μικρότερα από τα προαναφερόμενα δεν έχουν εκτελεστεί κατά την δημοσίευση του νόμου δεν εκτελούνται, ενώ αν άρχισε η εκτέλεσή τους, διακόπτεται.

 Τέλος, με τον προαναφερόμενο νόμο, καταργήθηκε και η διάταξη που καθιστούσε το αδίκημα διαρκές, με αποτέλεσμα να ΜΗΝ διώκεται πλέον με την αυτόφωρη διαδικασία.